Green Day

Τρία albums μέσα σε τέσσερις μήνες, από το Σεπτέμβρη ως το Δεκέμβρη του 2012! Αυτό κι αν είναι προσφορά στο φιλόμουσο κοινό!!! Η τελευταία αυτή τριλογία των Green Day, οι οποίοι συμπλήρωσαν αισίως τα έντεκα studio albums, ήρθε να συμπληρώσει το ύφος και τη δισκογραφία των Αμερικανών. Οι ίδιοι δηλώνουν "ασυγκράτητοι" καθώς κάθε κομμάτι χαρακτηρίζεται από τη δική του δυναμική και ενέργεια. Θέλοντας να μιμηθούν την επιτυχία των Van Halen με την αντίστοιχη τους τριλογία, φαίνεται να τα έχουν καταφέρει και πολύ καλά μάλιστα.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως...οι Billie Joe Armstrong - Vocals/Guitar, Mike Dirnt - Bass/Vocals και Tre' Cool - Drums είναι οι Καλιφορνέζοι Green Day και σχηματίστηκαν το 1987. Από το 2012 και μετά, επισήμως προστέθηκε στην τριάδα και ο Jason White με τις κιθάρες του, μετά από 13 χρόνια ως touring member.

Στο ξεκίνημά τους, ο ήχος τους ήταν καθαρός punk rock και συνεργάστηκαν με την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Lookout! Records κυκλοφορώντας το πρώτο τους album 39/Smooth, τον Απρίλη του 1990 και το δεύτερο, το Kerplunk, τον Ιανουάριου του 1992. Αλλάζοντας δισκογραφική εταιρία ξεκινάει, αργά και σταδιακά, η αλλαγή στο ύφος της μπάντας, μετατρέποντας τους σε μια μηχανή παραγωγής πολλών χρημάτων καθώς οι πωλήσεις όλο και αυξάνονται, φτάνοντας στο 2004, με το American Idiot σε στυλ rock opera και τον ασύλληπτο αριθμό των 14 εκατομμυρίων αντιτύπων παγκοσμίως! Εύκολα, θα έλεγε λοιπόν κανείς, το συγκρότημα μας απέδειξε ότι γνωρίζει καλά τι χρειάζεται για να νικήσει τον πόλεμο των ερτζιανών και να στείλει ταυτόχρονα ένα ηχηρό μήνυμα κατά του George W. Bush.

Η επιτυχημένη πορεία συνεχίζεται με το όγδοο album, 21st Century Breakdown, που άγγιξε, σε πωλήσεις, τα τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα, καθόλου κακός αριθμός, αλλά σε καμία περίπτωση κοντά στο προηγούμενο. Μια ακόμα rock opera που απέσπασε θετικές κριτικές και για άλλη μια φορά γράφτηκαν "ύμνοι" για τα "φωτισμένα" αγόρια της Ανατολικής Ακτής.

Η τελευταία τους δουλειά, που παρουσιάστηκε σε μορφή τριλογίας όπως προαναφέραμε, ξεκινά με το ¡Uno! σε power pop στυλ, κάτι ανάμεσα σε AC/DC και Beatles, συνεχίζεται με το ¡Dos! πιο "βρώμικο" garage rock και ολοκληρώνεται με το ¡Tré! σε πιο epic/glam rock ήχους.

Και να ολοκληρώσουμε με κάποια... κουτσομπολιά! Σταυρωμένους να τους δει, νερό δε θα τους δώσει, ο Noel Gallagher, συνθέτης και κιθαρίστας των Oasis, τον οποίο δε θα τον χαρακτηρίζαμε και τον ευκολότερο άνθρωπο του πλανήτη... τη γκρίνια την έχει λίγο στο "είναι" του... και την εντύπωση ότι όλοι τον κατατρέχουν και θέλουν το κακό του, επίσης! Σύμφωνα με το περιοδικό Rolling Stone λοιπόν, ο Gallagher αισθάνεται πως οι Green Day "ξεπατίκωσαν" το Wonderwall του για να κάνουν το δικό τους Boulevard of Broken Dreams. Και δεν είναι μόνο αυτό, είναι και που είχε την ατυχία να ζει για να υποστεί αυτόν τον εξευτελισμό καθώς οι άθλιοι (δικός μας ο χαρακτηρισμός... λίγο ειρωνικά, προφανώς...) Green Day δεν είχαν καν το φιλότιμο να περιμένουν να αποδημήσει εις Κύριον, πριν τον καταληστέψουν. Συμπληρώνει δε, πως τουλάχιστον εκείνος πληρώνει τους ανθρώπους που κλέβει, από ευγένεια!!! Ανεπιβεβαίωτες φήμες υποστηρίζουν πως ολόκληρο το album American Idiot, που περιλαμβάνει το επίμαχο κομμάτι, συντέθηκε από έναν υπάλληλο σε μανάβικο του Όρεγκον το 1992, ενώ το Wonderwall κυκλοφόρησε το 1995... Φίλοι των Green Day αναρωτιούνται αν οι Oasis πλήρωσαν τον Johnny Cash ή το Ryan Adams για τα riffs του Wonderwall, αλλά ποιος να μπορεί να μας απαντήσει; 

Μαρία Αναστασοπούλου