Το Μέγα Δουκάτο του Λουξεμβούργου είναι γνωστό σαν το κράτος με το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα, πέρα από την πανέμορφη τοποθεσία. Ένα κρατίδιο εκτός από μια γνωστή σαν "σάκος του μποξ" ομάδα ποδοσφαίρου και "φραγκάτους" τραπεζίτες δεν προσφέρει και πολλά στον πολύ κόσμο, τον "απλό και λαϊκό". Από μουσικής άποψης, το γνωρίσαμε μέσα από την eurovision, με ότι ανοστιά συνεπάγεται με αυτόν τον ψευτοδιαγωνισμό. Μια πρωτιά με την δική μας Βίκη Λέανδρος, δεν τους ανέβασε ιδιαίτερα στα μάτια αγνών μουσικόφιλων.....ώσπου.....
Ώσπου, ο κύριος Jerome Reuter, αποφάσισε να γνωστοποίησει τις μουσικές του ανησυχίες. Να αποδείξει το ταλέντο του μέσα από ένα μουσικό σχήμα, που δημιούργησε ο ίδιος. Οι ROME, δεν έχουν σχέση με την πρωτεύουσα της Ιταλίας και της πάλαι πότε, ομώνυμης αυτοκρατορίας. Το όνομα προέρχεται από το όνομα του ιδρυτή του γκρουπ Je-rome. Ουσιαστικά παρουσιάζεται σαν One Man Project and friends, με αποκλειστικό δημιουργό των συνθέσεων τον ίδιο.
Το άπειρο ταλέντο του εκφράζεται με κάτι μουσικά μοναδικό, σκοτεινό και μελωδικό συγχρόνως. Ο ίδιος προσπαθεί να δώσει στοιχεία από την μουσική παράδοση της πατρίδας του με σύγχρονα post στοιχεία. Ανακατεύει περίτεχνα dark ambient, apocalyptic folk, pop, acoustic rock, martial industrial και δημιουργεί ένα νέο είδος, το martial folk. Η ομιχλώδης ατμόσφαιρα της γενέτειρας του μεταφράζεται σε νότες και λυρισμό επηρεασμένο από ήρωες των Ζακ Μπρελ και Léo Ferré. Οι δικοί του πρωταγωνιστές της μουσικής του είναι οι «αντάρτες» του Καμύ, βγαλμένοι από τις ταραχώδεις εποχές του 20ου αιώνα.
Η μουσική του στηρίζεται σε μοναδικές παραγωγές του ίδιου και χρήση πολλών τεχνικών της ηχοληψίας. Το μουσικό του κολάζ είναι μοναδική μουσική εμπειρία, προκλητική και πειραματική. Αυτό εκφράζεται σε μια τακτική δισκογραφία, από το 2005, την χρονιά που δημιούργησε αυτό το σχήμα, κάθε χρόνο κυκλοφορεί τουλάχιστον ένα άλμπουμ. Το 2006 κυκλοφορεί τα Berlin και Nera, την επόμενη χρονιά έρχεται Confessions d'un voleur d'ames. Το 2008 μας χαρίζει το Masse Mensch Material με την επόμενη διετία να είναι παραγωγικότατη για τον καλλιτέχνη με 4 δίσκους, To Die Among Strangers και Flowers From Exile το 2009, L'Assassin και Nos Chants Perdus το 2010. Η επόμενη διετία βγάζει άλλα δύο άλμπουμ, Die Æsthetik der Herrschaftsfreiheit 2011 και Hell Money 2012.
Προφανώς και το 2013 δεν θα μας απογοητεύσει και σίγουρα έχει ετοιμάσει άλλο ένα σκοτεινά λυρικό άλμπουμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου