IAMX

Υπάρχει μια πεποίθηση, ότι ο κόσμος αλλάζει με από τους ποιητές και αυτή θεωρία την ενστερνίζομαι πλήρως. Αλλά και το ουδείς προφήτης στον τόπο ταιριάζει και στο καλλιτέχνη που θα παρουσιάσω και σε μια φράση, θα έλεγα, θα γράψω για ένα "αυτοεξόριστο ποιητή".

Πρόκειται για τον Christopher Anthony Corner ή αλλιώς IAMX, προφέρεται I am X. Η περίπτωση του αρκετά ιδιαίτερη, πέρα του αστείρευτου ταλέντου του, είναι ένας μουσικός επαναστάτης, ένας φιλόσοφος και ποιητής. Η επανάσταση του γίνεται με τις νότες του, αλλά και την στάση στη ζωή και φορέας της ποίησης του και των ανησυχιών είναι η μουσική. Γεννημένος στο Middlesbrough του Cleveland, στην Αγγλία, μοιάζει περισσότερο με indigo child, που έχει βρει απλά διέξοδο στην μουσική από την μοναξιά της μοναδικότητάς του, παρά με κάποιον φιλόδοξο και ταλαντούχο καλλιτέχνη. Η μουσική του καριέρα ξεκινάει με την δημιουργία των Sneaker Pimps, με τους οποίος κυκλοφόρησε τρία άλμπουμ (Becoming X 1996, Splinter 1999 and Bloodsport 2002). Με το Becoming X, ουσιαστικά αποκαλύπτει το στόχο του, την δημιουργία του δικού του πρότζεκτ, αν και τα πράγματα για το γκρουπ πηγαίναν από το καλό στο καλύτερο, με ένα "παχύ" συμβόλαιο στις τσέπες τους από μια δισκογραφική που ήταν έτοιμη να τους στηρίξει πλήρως.

Το 2002 αποφασίζει να δώσει ένα χαστούκι στις πολυεθνικές δισκογραφικές εταιρίες και να ακολουθήσει τα βήματα του David Bowie, να αυτοεξοριστεί στο Βερολίνο, να βρει την ταυτότητα του, να παλέψει με τους φόβους του. Και όλα αυτά καταγράφονται στους στίχους του και στις νότες. Ουσιαστικά λίγο προσεκτική μελέτη στα τραγούδια του, φανερώνει και την ζωή του, αλλά και το ταξείδι που κάνει η ψυχή του. Η μουσική του είναι ένα μουσικό χρονικογράφημα των υλικών και ψυχικών του αναζητήσεων. Ο πρώτος μουσικός του σταθμός είναι είναι το ΕΡ Your Joy Is My Low(2004), ηχογραφημένο στην Αυστρία σε 222 κόπιες. Αλλά το ντεμπούτο του άλμπουμ έρχεται λίγους μήνες αργότερα, το Kiss + Swallow. Δύό χρόνια αργότερα έρχεται και το The Alternative, που γίνεται γνωστό μέσα από την ταινία We Are The Night, μια ταινία με βαμπίρ, σταθεροποιώντας και την μουσική του ταυτότητα σε dark noir, Electronic, Synthpop και Dark cabaret. Το Kingdom of Welcome Addiction είναι έτοιμο έναν χρόνο αργότερα, μέσα από κάποιο σκοτεινό υπόγειο ενός βερολινέζικου στούντιο και αναφέρεται στην πίκρα του για την πατρίδα του...i just can't think of England...I still running from the fire.

Το 2011 κυκλοφορεί το Volatile Times, δεν φτάνει το προηγούμενό του σε ποιότητα, αλλά πάντα παραμένει σε υψηλά μουσικά στανταρτς. " Ακολουθεί την γνωστή συνταγή Do it by yourself εμπιστεύεται ανεξάρτητη εταιρία και με τη βοήθεια των απανταχού street teams διαδίδει τη δουλειά του." Ξεκινώντας με το "I Salute You Christopher" αποκαλύπτει την φιλοσοφική του συμπάθεια προς τον Christopher Hitchens και συνεχίζει με ένα δριμύ κατηγορώ στις μεγάλες δισκογραφικές με το Music People.

Το 2013 αναμένουμε το νέο του άλμπουμ The Unified Field, ακριβώς 2 χρόνια μετά την κυκλοφορία του προηγούμενου. Ο ορισμός της πραγματικής έννοιας του βάρδου, σαν μία μετενσάρκωση κάποιας, από τις προσωπικότητες τους David Bowie, δείχνει τον δρόμο της ελεύθερης μουσικής έκφρασης και της επιμονής στο όνειρο. Και είμαι σίγουρος πως το μοναδικό του άλμπουμ, που χρησιμοποιεί παραγωγό και συνεργείο, ως τώρα να τον απάλλαξε από την μοναξιά των ηχογραφήσεων που ένιωθε και όχι από την έμπνευση. Με το άλμπουμ αυτό δικαιώνεται για την στάση του προς την "μουσική Βιομηχανία" και κάνει το απόλυτο ρεκόρ, bandcamp του έφτασε στο 100% σε 30', κάτι που οι φτασμένες μπάντες δεν καταφέρνουν ποτέ.

Jacek Maniakowski