Τα "Χρυσά Έπη", ήταν ένα ποίημα που περιλάμβανε όλη την διδασκαλία του Πυθαγόρα. Οι στάντζες, απόφθεγμα Θιβετιανής σοφίας, γράφτηκαν με ποιητική μορφή πάνω στα 99 σκαλιά που οδηγούσαν σε κάποιον Ναό. Μεταφέρθηκα στην "Φωνή Της Σιγής" άκρως λυρικό ποίημα από την Μπλαβάτσκι. Και ας μην πούμε για τα Ομηρικά Έπη, που σήμερα αρχίζουν να γίνονται αντικείμενο έρευνας από επιστήμονες, από αστρονόμους η Ιλιάδα και από ψυχολόγους η Οδύσσεια. Στο μεσαίωνα οι Βάρδοι ήταν αυτοί που μετέφεραν την γνώση μέσα από τις μπαλάντες τους. Άλλα και σήμερα το rock'n'roll αποδεικνύεται ένας καλός και πάνω απ' όλα ποιητικός, φορέας γνώσης.
Και μία από τις αφορμές γι αυτό το συμπέρασμα είναι και το "Monkey Gone to Heaven" των Pixies. Η δημιουργία του frontman Black Francis, βρίσκεται στο δεύτερο άλμπουμ του συγκροτήματος, το Doolittle του 1989. Αυτό που παρουσιάζει περισσότερο ενδιαφέρον είναι το λυρικό μέρος, που έχει γίνει θέμα πολλών συζητήσεων. Ο λιτός στίχος του τραγουδιού κρύβει πολλά μηνύματα και κάθε του ερμηνεία, μόνο εικασία μπορεί να είναι. Αλλά το βασικό στους στίχους του τραγουδιού η από τις πρώτες αναφορές σε τραγούδι, στο οικολογικό κίνημα. Η αναφορά γίνεται σε τρία βασικά οικολογικά προβλήματα: την ρύπανση της θάλασσας "sludge from New York and New Jersey", την καταστροφή του όζοντος "hole in the sky" και το φαινόμενο του θερμοκηπίου "and if the ground is not cold, everything is gonna burn"
Αλλά πέρα από τις οικολογικές ανησυχίες, το τραγούδι ανακατεύει τον μύθο, αλλά και θεολογικές έννοιες και την ένωση του ανθρώπου με το θείο, μέσα από τον σεβασμό στην φύση. Ουσιαστικά το λυρικό μέρος κτίστηκε γύρω από τον στίχο που έδωσε και τον τίτλο στο τραγούδι, "Monkey Gone to Heaven". Και που τελειώνει το οικολογικό μήνυμα, αρχίζει το θεολογικό. If Man is five,... Then the Devil is six, ...... Then God is seven ... οι στίχοι μπορεί να θεωρούνται βιβλικοί, αλλά παραπέμπουν περισσότερο στην Θεοσοφία. Είτε στην επταπλή σύνθεση του ανθρώπου είτε στις υποφυλές της πέμπτης Φυλής. Στην πέμπτη υποφυλή είναι η σημερινή κατάσταση του ανθρώπου, παλεύει να γίνει έκτη και η έβδομη είναι το σκαλοπάτι για την ένωση με το θείο και ιερό. Όλα αυτά πάντα σύμφωνα με την Θεοσοφία, που οι παρερμηνείες των διδαχών της, δημιούργησαν πολλά προβλήματα στην ανθρωπότητα.
Ο ίδιο δημιουργός του τραγουδιού, απολογείται πως είναι απλά ότι κατάλαβε από εβραϊκή αριθμολογία. Και επειδή η Καινή Διαθήκη γράφτηκε αρχαία ελληνικά, μπαίνουν στον "χορό των ερμηνειών" και χριστιανική συμβολισμοί, αλλά και ελληνική αριθμολογία. Κατά κάποιους άλλους και ελληνική μυθολογία συναντά τον σύγχρονο κόσμο. Ουσιαστικά το τραγούδι αποτελεί εφαλτήριο για περισσότερη αναζήτηση από τον καθένα.
Πέρα όμως, από το λυρικό μέρος και το μουσικό παρουσιάζει ενδιαφέρον. Είναι το πρώτο τραγούδι της μπάντας που χρησιμοποιήθηκαν μουσική εκτός της. Συγκεκριμένα δύο τσελίστες Arthur Fiacco και Ann Rorich, αλλά και δύο βιολιστές Karen Karlsrud και Corine Metter. Οι πρόσθετοι μουσική δένουν πολύ αρμονικά με τον ροκ ήχο, μέσα από μια λιτή μεν, αριστουργηματική δε, μουσική σύνθεση. Η ηχογράφηση του έγινε στην Βοστόνη, αλλά το mix στο Stamford του Connecticut. Εκεί ο παραγωγός Gil Norton, ζήτησε μουσικούς από την τοπική φιλαρμονική ορχήστρα. Στο στούντιο που έγινε το μοντάζ, συνηθιζόταν να ηχογραφούν μουσική για b movies. Όταν ήρθαν οι 4 μουσικοί από την φιλαρμονική, επίσημα ντυμένοι διαπίστωσαν πως δεν υπήρχαν Παρτιτούρες και αναγκάστηκαν να παίξουν υπό τις οδηγίες του παραγωγού, κάτι που κατάφεραν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου