Η μουσική είναι το καλύτερο αντιγηραντικό και οι άνθρωποι που πραγματικά την αγαπάνε, απλά …. πεθαίνουν νέοι, όσο χρονών και να είναι. Σίγουρα, όταν ακούς έναν σχεδόν 70 -χρονο και με 51 χρόνια υπηρεσίας στην μουσική, να βγάζει νέο άλμπουμ, υποψιάζεσαι κάποιο νέο θαύμα της ιατρικής. Αλλά, όταν ακούς τις πρώτες νότες καταλαβαίνεις ότι, το θαύμα αυτό δεν είναι παρά η πίστη στην δύναμη της μουσική και η έκφραση μέσω αυτής.
Ο γεννημένος στο Memphis τουTennessee το 1944, ο Booker T. Jones ή Booker Taliaferro Washington όπως είναι πλήρες το όνομά του, από πολύ μικρός έδειξε το ταλέντο του. Μεγάλωσε στον αριθμό 666 της Edith Ave του Memphis και φρόντισε να μάθει να παίζει, σχεδόν ότι όργανο βγάζει ήχο, από όμποε και σαξόφωνο ως εκκλησιαστικό όργανο. Μόλις στα 18, το 1962 γνώρισε τεράστια επιτυχία με ένα μουσικό κομμάτι που έγινε κλασικό, το Green Onions. Μέσα στον μισό αιώνα της μουσική του δημιουργίας, έχει ασχοληθεί με την μουσική απ’ όλες τις θέσεις, συνθέτης, παραγωγός, μάνατζερ.
Αν και η δισκογραφία του είναι σχετικά μικρή, μόλις 10 άλμπουμ, έχει συνεργαστεί με πάρα πολλούς μουσικούς. Για την συνολική του προσφορά βραβεύτηκε το 2007 με βραβείο Grammy, αλλά και το 2012, το άλμπουμ του, το The Road from Memphis, στα 54th Grammy Awards, βραβεύτηκε σαν Best Pop Instrumental Album, κάνοντας 4 συνολικά τα βραβεία του. Το 2013, στις 25 Ιουνίου κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ, το Sound the Alarm, αποδεικνύοντας πως η διάθεση για μουσική δημιουργία δεν στέρεψε.
`Με το νέο του άλμπουμ επιστρέφει στην Stax Records, με την οποία ξεκίνησε την μουσική του σταδιοδρομία. Έχει αρκετούς guest, μεταξύ αυτών οι Gary Clark, Jr., Estelle, Anthony Hamilton και Vintage Trouble. Εκτός από μία σύνθεση, όλες είναι συνδημιουργίες με τους Bobby Ross Avila και Issiah Avila.
Το άλμπουμ ξεκινάει με το “Sound the Alarm” (featuring Mayer Hawthorne), ένα άκρως ερωτικό-χορευτικό κομμάτι, με ψήγματα του παρελθόντος, αλλά μια πολύ δυνατή νέα πνοή. Το δεύτερο “All Over the Place” (featuring Luke James), μας γυρίζει στο παρελθόν, αλλά αποδεικνύοντας πως η καθαρή soul παραμένει αγέραστη. Τα πνευστά έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Το “Fun” ακολουθεί, ακριβώς όπως είναι και ο τίτλος του, υπενθυμίζει στον ακροατή γιατί το άλμπουμ κυκλοφόρησε μέσα στο καλοκαίρι, ιδανική επιλογή για έναν dj να ξεσηκώσει κόσμο να χορέψει. Το “Broken Heart” (featuring Jay James) ρίχνει τους τόνους κινούμενο σε ασφαλή πλαίσια ενός soul ερωτικού τραγουδιού.
Το επόμενο “Feel Good” αλλάζει εποχή, σαν τον dr Who, φέρνοντας μας σε σημερινά beat και βάζοντας σταγόνες acid jazz. Αποτέλεσμα να βγαίνει ένας νέος ήχος, είναι το πρώτο instrumental του δίσκου. Το πρώτο μισό κλείνει με μια ακόμα μπαλάντα, το “Gently”, μάλλον μέτρια θα την χαρακτήριζα. Το “Austin City Blues” (featuring Gary Clark, Jr.) δείχνει την μουσική του εμπειρία, με λίγες νότες και λιτή μουσική πλάτη δημιουργεί ένα καταπληκτικό μουσικό κομμάτι, το δεύτερο instrumental του δίσκου. Αν και μου θυμίζει κάτι, με μεγάλη επιτυχία ανακατεύει μουσικά είδη. Το “Can’t Wait” (featuring Estelle) ξεκινάει με χορωδία και με ένα απαλό beat ξανά μας φέρνει στο σήμερα με τα γυναικεία φωνητικά να είναι η βάση του τραγουδιού.
Το “66 Impala” (featuring Sheila E., Poncho Sanchez), συνεχίζει στα απλά beat, με την μουσική να σε μεταφέρει κάπου στην Καραϊβική ή σε κάποια ελληνική παραλία. Το τρίτο ορχηστρικό κομμάτι έχει σαν βάση τα κρουστά και με ανδρική χορωδία να δίνει έναν άλλο τόνο στο τραγούδι. Το “Watch You Sleeping” (featuring Kori Withers), μπαλάντα που μάλλον περνάει αδιάφορα, με μόνο το αντρικό-γυναικείο ντουέτο φωνητικών να κρατάει κάποιο ενδιαφέρον.
Το προτελευταίο “Your Love Is No Love” (featuring Vintage Trouble) ένα ακόμα αργόσυρτο ερωτικό τραγούδι, με το διακριτικό σόλο να ξεχωρίζει. Και το άλμπουμ κλείνει με την μοναδική αποκλειστική σύνθεση του Booker T. Jones, το “Father Son Blues” (featuring Ted Jones). Το τέταρτο ορχηστρικό μας θυμίζει πόσο μεγάλος μουσικός είναι.
Το πιο καθαρά rythm’n'blues δημιούργημα του σε αυτό τον δίσκο, λίγες σταγόνες soul, απλά λειτουργούν σαν μουσικό μπαχαρικό στην “μπλουζιά” . Το σόλο είναι απλά καταπληκτικό. Σαν σύνολο, το άλμπουμ, όχι μόνο δεν κουράζει, αλλά ακούγεται, χορεύεται, ερωτεύεται. Θυμίζει τις μουσικές ρίζες της σύγχρονης μουσικής, αλλά δεν σνομπάρει το παρόν.
Φρέσκος, παρ’ όλα τα 69 του χρόνια κάνει μάθημα μουσικής λιτότητας, μέσα από καλοκαιρινούς του ήχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου