The Greek Underground Scene - 2013 Compilation.

Η μουσική είναι από τα ελάχιστα πράγματα που δε μπορεί να φυλακίσει ο άνθρωπος.Μπορεί να την περιορίσει, αλλά πάντα μια νότα θα διαφύγει κάπου και θα φτάσει σε κάποιο ευαίσθητο αυτί. Η διακίνηση της μουσική και η μην τυποποιημένη έκφραση της είναι δείγμα ελευθερίας μιας κοινωνίας. Αλλά και μια σταγόνα ελπίδας σε μια κοινωνία που μαστίζεται από αυθαίρετα, χωρίς λογική, δόγματα και απολυταρχικό τρόπο σκέψης. Η μουσική αλληλεγγύη είναι ένα μέσο πολύ αποτελεσματικό και συνήθως εκφράζεται μέσα από μουσικές συλλογές, όπου ένα συγκρότημα έχει την ευκαιρία να δείξει ένα δείγμα της δουλειάς του, αλλά και πολλές φορές του ταλέντου του. 
Έτσι, όσο και ζόρικα θα είναι τα πράγματα, πάντα θα υπάρχει κάποιος με μεράκι αλλά και θέληση να δημιουργήσει ένα πεδίο προβολής της μουσικής. Και η ελληνική Underground σκηνή, από την δεκαετία το '80, πάντα είχε τέτοιους ανθρώπους. Οι δισκογραφικές συλλογές που δημιουργήθηκαν τότε, αποτελούν μέχρι σήμερα έναν μουσικό θησαυρό. Από τα μέσα της δεκαετίας του '90, η έκδοσή του μπήκε σε έναν λήθαργο, αλλά πάντα εκεί κάπου "κάτω από την πόλη" υπήρχε μια μουσική φωτιά που σιγόκαιγε. Απλά έπρεπε να βρεθεί κάποιος να ανακατέψει την στάχτη των χαμένων στην λήθη μουσικών συγκροτημάτων για να σηκωθεί η φλόγα των νέων. Και μια τέτοια κίνηση είναι και η The Greek Underground Scene - 2013 Compilation.

Ειλικρινά, ακούγοντάς την πολλές φορές δεν βρήκα ούτε μία μπάντα να υστερεί, είτε σε ελληνόφωνο στίχο, που πάντα αγγίζει τα όρια της ποίησης είτε σε αγγλόφωνο. Η συλλογή ξεκινάει με τους Διχως Πρόσωπο και  Δεν Με Ελεγχω, με στίχο που τσακίζει και ένα τέμπο,μια μίξη punk και ηλεκτρονικής μουσικής. Στην συνέχεια οι  We Came From Waters με το  Yellow Position, από την Φλώρινα και με ένα άλμπουμ στις αποσκευές τους, το "Unfamous quotes" μας δείχνουν ένα σκοτεινό  post-punk μουσικό πρόσωπο με ένα φλερτάρισμα με τα  80s και την New wave. Τρίτη μπάντα στην σειρά είναι οι Grain με το  Edem, καθαρή punk ελληνόφωνο στίχο που φτάνει στα όρια των Καταραμένων της γαλλικής ποιήσης. Έχουν και αυτοί μια ολοκληρωμένη δουλεία, ομώνυμη του τραγουδιού της συλλογής. Με τα Εξάρχεια, σαν γενέτειρά τους είναι κλασικό δείγμα της ελληνικής  Underground σκηνής. Ακολουθούν οι Electro Vampires με το  Sadistic Secret Love, δεν θα γράψω τίποτα γι αυτούς, μιας που είναι και οι αγαπημένη μου ελληνική μπάντα. Οι Θεσσαλονικείς έχουν στις αποσκευές τους ένα άλμπουμ το "Behind the eyes of the shadow", φανατικό κοινό και πολλές καταπληκτικές ζωντανές εμφανίσεις. Από  τις κορυφαίες μπάντες του είδους στην Ελλάδα. 
Οι Penny Dreadful με το The Devil In The Attic ακολουθούν, με ένα σκοτεινό ήχο  που αφήνει πολλές υποσχέσεις. Αργόσυρτη σύνθεση παραπέμπει σε ταινία τρόμου, αλλά σε παρασέρνει γλυκά κερδίζοντας την προσοχή της. Οι Stonemouth με το  Ghost Story μας οδηγούν σε  Dark Wave μουσικά μονοπάτια με την ιδιαίτερη φωνή του Vassilis Salapatas να δίνει μελωδικότητα στην σύνθεση. Με  μόλις έναν χρόνο ζωής, αποδεικνύουν ότι έχουν πολλά ακόμα να δώσουν. Οι DropDown με το  Echoes με την πιο μελωδική σύνθεση της συλλογής και τα γυναικεία φωνητικά να μαγεύουν. Οι πολλά υποσχόμενοι Envy Never Dies με το The Bar συνεχίζουν την μοναδική μουσική πανδαισία. Εκπληκτική μπάντα, που έχει κατακτήσει την απλότητα, με τα αντρικά και γυναικεία φωνητικά να εναλλάσσονται σε μια σύνθεση που μένει. Οι ένατοι στην σειρά New Zero God με το  Intoxication, που έχουν βγει εκτός των συνόρων και με δύο άλμπουμ και ένα ΕΡ στις αποσκευές τους, κινούντα σε κλασσικά Gothic και  Post-Punk μουσικά  μονοπάτια. Την δεκάδα των τραγουδιών κλείνουν οι In The Distance με το U.O.O.. Ο ήχος τους Alternative Rock, αρκετά δυναμικός με τα κρουστά να κλέβουν την παράσταση σε μια ενδιαφέρουσα σύνθεση. 
 Οι Sorrowful Angels με το Shores of Capture περιπλανιούνται στα Gothic metal μονοπάτια. Με πολλά χρόνια, από το 1999, στην metal σκηνή και δύο άλμπουμ άλμπουμ στις πλάτες, εδώ βρίσκονται με μια μελωδική σύνθεση με τα δυνατά riff είναι παρόντα. Οι  Skinner Box με το  Slow Motion, τραγούδι που κλείνει το ντεμπούτο ΕΡ τους, το “Life is Chemistry”, εκτός από τα μοναδικά φωνητικά της Vana Rose, δείχνουν με το ταλέντο τους ότι ο δρόμος προς το μέλλον είναι ανοιχτός γι αυτούς. Σίγουρα τα σύνορα της Ελλάδας δε μπορούν να τους κρατήσουν. Οι Mani Deum από την Κέρκυρα με το  Love Like Berlin, μια αρκετά παράξενη και σκοτεινή σύνθεση κάτι σε folk rock, κερδίζουν την προσοχή και σε ωθούν να ακούσεις κάτι περισσότερο από αυτούς. Έχουν ένα άλμπουμ στις αποσκευές τους το "Music For Your Local Church...Or Your Local Brothel. Το προτελευταίο Sound Of The Rain από Chris Skordylis featuring Theofil Tsiolakakis, αν και καλή σύνθεση με κάκιστη παραγωγή που θάβει το τραγούδι. Η πιο μέτρια στιγμή του άλμπουμ, σε new wave ύφος. 

Το άλμπουμ τελειώνει με το τραγούδι Χρωμα από τους Υπογεια Τροχια, με ελληνόφωνο στίχο, όπως και ξεκίνησε. Η μπάντα από την Πτολεμαΐδα με σχεδόν 30 χρόνια ζωής και ήχο χαρακτηριστικό της ελληνικής ροκ σκηνής. Η σύνθεση ακροβατεί ανάμεσα σε Β-52 ήχο και σκοτεινές αναφορές σε new wave, με πινελιές πειραματισμού. Η κακή παραγωγή θάβει και αυτό το τραγούδι. 
Σαν επίλογος, μπορώ να πω ότι, το άκουσμα αυτής της συλλογής είναι μουσικό ταξείδι, όχι μόνο στην ελληνική σκηνή, αλλά και στις εικόνες που δημιουργούν όλες οι συνθέσεις. Δεν είναι μόνο μια αξιόλογη προσπάθεια για ανάδειξη ελληνικών συγκροτημάτων αλλά και ένα μουσικό διαμάντι. Ο Μιχάλης Πουγουνάς από τους New Zero God, δημιούργησε μια φανταστική συλλογή που πρέπει να ακουστεί από κάθε μουσικόφιλο. 

 Jacek Maniakowski

¨Όλη την Συλλογή θα την βρείτε εδώ: https://thegreekundergroundscene.bandcamp.com/album/the-greek-underground-scene-2013-compilation