Ένας
άνθρωπος,
καλώς
ή
κακώς,
«κρίνεται»,
από
την
πρώτη
εντύπωση
που
δίνει,
από
το
κοίταγμά
του
και
το
φέρσιμό
του,
από
την
εικόνα
ουσιαστικά
που
παρουσιάζει
προς
τα
έξω.
Αυτή
η
πρώτη
εικόνα
δεν
είναι
τίποτε
παραπάνω
από
μια
απλή
εντύπωση
που
σχηματίζεται
για
κάποιον
άνθρωπο,
ωστόσο,
μπορεί
να
είναι
τόσο
ισχυρή
που
να
τον
καθορίζει
ή
να
τον
στιγματίζει,
με
την
καλή
ή
με
την
κακή
έννοια!
Στη
μουσική,
τα
τραγούδια
είναι,
κατά
κάποιον
τρόπο,
ξεχωριστές
οντότητες,
με
τον
δικό
τους
χαρακτήρα,
τις
δικές
τους
αναμνήσεις
και
φυσικά
τις
δικές
τους
ιστορίες.
Σε
ένα
τραγούδι
την
πρώτη
εντύπωση
προκαλεί
πάντα
ο
τίτλος,
άλλοτε
εντυπωσιακός
ή
προκλητικός
και
άλλοτε
αινιγματικός
ή
παιχνιδιάρικος,
πάντοτε,
όμως,
με
στόχο
να
τραβήξει
την
προσοχή
έτσι
ώστε
να
θες
να
το
ανακαλύψεις…
απλά,
ακούγοντας
το!
Ο
τίτλος
“Sussudio”
ίσως
να
είναι
από
τις
πιο
ασυνήθιστες
επιλογές
για
ένα
τραγούδι.
Ήταν
όμως
εύστοχη
και
σίγουρα
πρωτότυπη,
μιας
και
ήταν
μία
«προσωπική»
δημιουργία
του
δαιμόνιου
Phil
Collins,
ο
οποίος
εφηύρε
τη
λέξη
και
την
έκανε
στίχο
και
τραγούδι.
Το
“Sussudio”
προέρχεται
μέσα
από
το
τρίτο
προσωπικό
άλμπουμ
του,
το
“No
Jacket
Required”
του
1985
και
γνώρισε
μεγάλη
επιτυχία
φτάνοντας
στην
κορυφή
των
US
Billboard
charts.
Ο
τρόπος
με
τον
οποίο
ξεκινά
ένα
μουσικό
κομμάτι
δεν
ακολουθεί
κάποιο
συγκεκριμένο
μοτίβο.
Άλλοτε
ξεκινάει
με
το
λυρικό
μέρος,
άλλοτε
με
το
μουσικό
και
άλλοτε
με
τον
ίδιο
τον
τίτλο,
όπως
στη
συγκεκριμένη
περίπτωση.
Ο
τίτλος
«βρήκε»
τον
ντράμερ
και
τραγουδιστή
σε
μια
τυχαία
στιγμή!
Ο
ίδιος
ο
τραγουδοποιός
δήλωσε
ότι,
σε
μια
πρόβα
που
έκανε,
άρχισε
να
παίζει
στη
drum-machine
έναν
ρυθμό.
Με
ένα
μικρόφωνο
μπροστά
του,
ξεκίνησε
αρχικά
να
μουρμουρίζει
κάτι,
με
πρώτη
τη
λέξη
που
του
πρωτοήρθε
στο
νου
και
που
ταίριαζε
φυσικά
με
το
τέμπο
που
είχε
επιλέξει.
Αυτή
η
«λέξη»
δίχως
νόημα
ή
απλά
αυτός
ο
ήχος
ήταν
το
"sus-Sussudio"!
Προχωρώντας
με
τη
δημιουργία
του
τραγουδιού,
προσπάθησε
να
βρει
κάποια
άλλη
λέξη,
πιο
φυσιολογική
και
με
κάποια
σημασία,
χωρίς,
ωστόσο,
να
τα
καταφέρει,
γι΄
αυτό
και
ξαναγύρισε
στο
“Sussudio”.
Γύρω
από
αυτό
άρχισε
να
χτίζει
και
τους
στίχους.
Η
λέξη
είναι
εφεύρεση
του
ίδιου
του
Phil
Collins
και
το
νόημά
της
προσπαθεί
να
της
το
δώσει
μέσα
από
τους
στίχους.
Συγκεκριμένα,
το
λυρικό
μέρος
αναφέρεται
στον
έρωτα
ενός
8χρονου
πιτσιρικά
για
μια
συνομήλική
του
κοπελίτσα.
Αλλά
δε
μπορεί
να
της
το
εξομολογηθεί,
ενώ
δεν
γνωρίζει
καν
το
όνομά
της.
Όλη
αυτήν
την
κατάσταση
την
ορίζει
με
μία
λέξη:
“Sussudio”.
Tο
πιο
περίεργο,
βέβαια,
περισσότερο
κι
από
την
ίδια
τη
λέξη,
είναι
το
γεγονός
ότι
υπάρχουν
πολλά
παιδιά
με
αυτό
το
όνομα!
Από
την
άλλη,
το
μουσικό
μέρος
του
τραγουδιού
είναι
αποτέλεσμα
μιας
περιπλάνησης
σε
μουσικά
μονοπάτια,
τα
οποία
δεν
είχε
περπατήσει
ακόμα
ο
καλλιτέχνης.
Όπως
θυμάται
ο
ίδιος
ο
Collins
ήθελε
να
γράψει
ένα
χορευτικό
τραγούδι.
Ως
λάτρης
των
πνευστών
και
οπαδός
του
Prince,
ήθελε
να
χρησιμοποιήσει
και
τις
δυο
του
επιρροές
και
τα
κατάφερε.
Η
δική
του
σύνθεση
έχει
πολλές
ομοιότητες
με
το
"1999"
του
Prince,
γεγονός,
όμως,
που
δεν
ενόχλησε
κανέναν
από
τους
δύο!
Με
τη
συμμετοχή
των
Phenix
Horns,
μίας
μπάντας
πνευστών,
με
την
οποία
είχε
συνεργαστεί
ο
Collins
και
στο
παρελθόν,
γύρισε
το
βίντεο-κλιπ
σε
μια
ιδιόκτητη
pub
του
Richard
Branson.
Οι
μουσικοί
Chester
Thompson
και
Lee
Sklar,
που
εμφανίζονται
σ'
αυτό,
στην
πραγματικότητα
δεν
έλαβαν
μέρος
στις
ηχογραφήσεις.
Jacek Maniakowski
Επιμέλεια κειμένου: Maria Florokapi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου