Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Anvil - Thumb Hang


Ο κύκλος της μέρας και της νύχτας, κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά έχει μια κάποια σκοπιμότητα, να αναδείξει τις δύο αυτές τις καταστάσεις. Σε ένα πιο διευρυμένο πεδίο αυτό θα μπορούσε να παρομοιαστεί σε με μεσαίωνες και τους χρυσούς αιώνες του γνωστού, αλλά και άγνωστου ανθρώπινου πολιτισμού. Η νύχτα κρύβει κάποια πράγματα και η μέρα φανερώνει, μιλώντας πάντα αλληγορικά. Αλλά το κάθε ηλιοβασίλεμα και κάθε ανατολή είναι το ίδιο όμορφα, όπως η γέννηση σε όλες τις εκφράσεις της. Για μια  rocknroll μπάντα αυτή η ανατολή συνήθως είναι κάποιο τραγούδι ή και ολόκληρο το άλμπουμ. Με την διαφορά ότι δεν είναι απαραίτητα κάτι όμορφο, αλλά σίγουρα είναι αγνό.
Οι Anvil είναι ορισμός της καθαρής και αγνής έκφρασης, χωρίς εμπορικές σκοπιμότητες με μόνο οδηγό την πίστη τους στο Heavy Metal. Και μπορεί η μουσική αυτή να ασχολείται με σκοτεινά θέματα, αλλά πάντα η θεματολογία της περισσότερο φανερώνει, παρά κρύβει. Και η ιερά εξέταση και ο σκοτεινός μεσαίωνας είναι από τα πιο δημοφιλή θέματα στην πιο κλασική του έκφραση. Οι Καναδοί δεν ξέφυγαν από αυτόν τον κανόνα και η μουσική τους δημιουργία ξεκίνησε με το Thumb Hang, κάπου στην δεκαετία του ’70, μαθητές ακόμα. Όπως αναφέρει ο Steve "Lips" Kudlow στο rockumentary Anvil! The Story of Anvil, έκαναν μάθημα ιστορίας στο σχολείο για την ιερά εξέταση και τις μεθόδους της για προσηλυτισμό. Η μία από αυτές τις πιο μακάβριες ήταν το κρέμασμα από τους αντίχειρες, μέχρι το θύμα να ομολογήσει  την πίστη του στον Χριστιανισμό. Ακούγοντας το μάθημα ο κιθαρίστας απλά σκέφτηκε ότι είναι «γαμάτο θέμα» και έτσι γεννήθηκε το πρώτο το τραγούδι του συγκροτήματος που έμελλε να γίνει η επιτομή της ψυχής του, αν όχι η ίδια η ψυχή, του Heavy Metal.

Όμως το τραγούδι ποτέ δεν κυκλοφόρησε ως την στιγμή που γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ για αυτούς από το Sacha Gervasi. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων τέθηκε το θέμα να ξαναηχογραφηθεί το τραγούδι για το επικείμενο άλμπουμ τους  This Is Thirteen. Όμως  το τραγούδι μπήκε στην έξτρα έκδοση του 13ου τους δίσκου, μιας που δεν χώρεσε στα 13 τραγούδια του, τα οποία είχαν προγραμματιστεί να μπουν σε αυτό. Ο συγκεκριμένος δίσκος κυκλοφόρησε σχεδόν μαζί με το ντοκιμαντέρ, το οποίο διαπραγματεύεται και την ηχογράφησή του. Ουσιαστικά ήταν η νέα «ανατολή» της μπάντας μετά από μια τραγική περιοδεία και καμιά 20-ετία λήθης και απαξίωσης της μπάντας κυρίως από τις δισκογραφικές εταιρίες. Παρ’ όλα αυτά η επιστροφή του  Chris Tsangarides στην παραγωγή μετά από τα πρώτα και κλασικά τους άλμπουμ, τους ξεκρέμεσε από το Thumb Hang στο οποίο βρισκόταν χρόνια. Οι ίδιοι παρέμειναν πιστοί στον ήχο τους αγνοώντας την ιερά εξέταση των δισκογραφικών εταιριών. 
Jacek Maniakowski

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου